11 November 2012

Hijrah-Teruskan melangkah


Lama aku terperangkap dalam ramai
Berpaut pada tangan,
Namun masih terkapai-kapai
Hingga segala kuatku jadi ranap
Terus, hilangnya kuat berganti longlai

Cukup lama, aku bebas dalam kurungan
Kurungan yang tak siapa nampak, tak siapa perasan
Mata itu melihat ianya sebagai satu kebebasan
Natijahnya, 
Bebas itu makin memeritkan
Dan sesuatu makin hilang, menjadi tawanan.

Tiba satu detik, aku lihat segenap ruang
Dari ruang itu ada terbentang jalan
Dan dalam tenunganku, ia sungguh lengang
Dalam renunganku, ku lihat ia sungguh tenang
Lantas, aku dibawa pergi untuk terbang.

Setibanya di situ, bicara bongkak ku jadi kelu
Yang dilafazkan hanya kalimah yang satu
"Allahu... Allahuakbar.."

Sungguh,
Walau tidak nampak tangan yang dipaut
Genggam erat pautan itu, terus kutaut
Hanya itu satu tautan,
Hanya itu satu genggaman,
Hanya itu satu kebergantungan;
Yang memisahkanku dari terperangkap kembali sebagai tawanan

Dan dalam genggaman itu,
Aku diterbangkan oleh angin renungan;
Untukku berfikir, tentang sebuah kurungan
Di mana aku terkurung? Mengapa aku dikurung?
Ternyata, jawapan itu bukan satu kata yang kosong.
Di dunia inilah, aku jadi tawanan
Kerana hati inilah, punca aku ditawan.

Setelah jawapan itu aku jumpa, 
Aku terbang kembali ke alam nyata, 
Melihat KeagunganNya, merasai kekuasaanNya.
Lantas bicara syukur padaNya pun bersuara; "Alhamdulillah.."
"Hijrah!"-Perpindahan ini sungguh indah,
Dari gelap bertemu cerah,
Pimpinlah daku, bukakan pintuMu Ya Fattah
Aku ingin terus melangkah.